- mürur
- is. <ər.>1. Keçmə, ötmə, keçib getmə (vaxt, zaman haqqında). Mürur etmək – keçmək, ötmək, keçib getmək. Zaman bir axar çay kimi axır, illər mürur edirdi. C. C.. Əfsus, muradımca mürur etmədi dövran; Saldı məni taxtımdan edib zarü pərişan. Ə. N.. Müruri-əyyamla – gün(lər) keçdikcə. <Vaqif> müruri-əyyam ilə xanimərhumun ən müqərriblərindən birisi olubdur. F. K.. Müruri-zamanla – zaman keçdikcə, vaxt keçdikcə. Müruri-zamanla oxlandı, töküldü; Ehramların daşı. O. S..2. «ilə» (-la) qoşması ilə – tədriclə, yavaş-yavaş, aramla. Əkin yerini yaxşılandıran vaxtda səy etmək gərək ki, onu sulayan su bir yerdə dayanmayıb mürur ilə axsın. «Əkinçi». Amma biz onun mürur ilə elədikləri fədakarlığı ancaq edən vaxt düşünür(ük). C. C..
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.